De lente is net begonnen maar de
winter is nog niet voorbij. Met een snijdende oostenwind is het land al dagen
in de ban van veel te koud weer voor de tijd van het jaar. Hoewel ik, net zoals
bijna iedereen, graag de lentezon zou verwelkomen, vind ik het niet erg. Ik ben
namelijk nog steeds niet afgestudeerd. En tijd om in de zon te gaan luieren heb
ik daardoor toch niet.
In de zomer van 2011 ben ik
begonnen met mijn afstudeeronderzoek in Zuid-Frankrijk. Sindsdien heb ik
modellen gemaakt, heb ik delen van mijn scriptie geschreven, maar heb ik vooral
ook een boel uitgesteld. Heel erg veel uitgesteld. Hoe langer ik uitstel, hoe
vaker ik het woord procrastination tegen kom. En terecht, elke keer dat ik het
woord tegenkom word ik weer herinnerd aan hetgeen ik niet doe.
Wat doe ik dan wel? Ik heb nu
sinds ruim een half jaar werk. Werk dat niet geheel aansluit bij mijn studie,
maar wat mij wel werkervaring geeft voor later. Over een maand zit het erop en
ben ik werkloos. Tegen die tijd hoop ik ook mijn studie afgerond te hebben.
Ik ben dit blog gestart om voor
mezelf een soort uitlaatklep te hebben. Ik wil het gebruiken om mijn gevoelens
te uiten en tegelijkertijd te delen wat ik allemaal mee hoop te maken in de
loop van dit jaar. Nadat ik alles heb afgerond ben ik namelijk van plan om op
reis te gaan. Op reis naar zuidoost Azië.
Het plan om op reis te gaan is
nog niet zo heel lang geleden ontstaan dankzij mijn broertje. Hij is een
halfjaar op reis geweest naar India, Thailand en Maleisië voor een stage van
zijn studie en heeft in Maleisië zijn huidige vriendin ontmoet. Sindsdien is
hij nog een keer een maand naar Maleisië geweest en gaat hij na zijn studie
opnieuw die kant op. Hij vertelde mij dat dat eigenlijk de laatste mogelijkheid
is om een dergelijke reis te maken. Wanneer je na je studie een baan gevonden
hebt is het een stuk lastiger een halfjaar weg te gaan.
Dit heeft mij geïnspireerd om ook
op reis te gaan. Voor mij geldt namelijk hetzelfde, dit is als het ware de
laatste mogelijkheid om zoiets te ondernemen. En aanvankelijk trok het idee van
zo’n lange reis mij niet zo, maar nu denk ik daar anders over. Ik zie het nu
als een tussenstop tussen mijn studententijd en mijn toekomst. Als een
afsluiting van een periode. En als een begin van een nieuwe periode. Even
pauze, even helemaal niks aan je hoofd. Heerlijk lijkt me dat.
Om zo intens mogelijk van mijn
reis te genieten heb ik voor mezelf besloten dat ik alleen maar een
retourticket naar Bangkok ga boeken en voor de rest helemaal niks. Ik heb vijf
maanden de tijd om Thailand, Laos, Cambodja en Vietnam door te reizen. Voor die
vier landen neem ik zoveel tijd als dat ik zelf nodig vind. Deze vier landen
vormen voor mij het hoofdonderdeel van mijn reis. Heb ik het naar mijn zin,
blijf ik langer, vind ik het maar niks, reis ik de volgende dag weer door.
Wel heb ik aan de hand van
allerlei websites en reisblogs een route opgesteld met locaties die ik graag
zou willen bezoeken. Deze route leidt mij van Bangkok naar Chiang Mai, van Ho
Chi Minh City naar Hanoi en van Luang Prabang naar Phnom Penh. Deze volgorde
staat dus niet vast, maar houdt het best rekening met het regenseizoen. Dit
gebruik ik dus ook als leidraad voor mijn reis.
Eenmaal in Phnom Penh zijn er
verschillende opties. Misschien heb ik er dan alweer vijf maanden op zitten,
maar hoogstwaarschijnlijk niet. Ik zou dan naar Singapore kunnen vliegen, om
via Maleisië naar de Thaise kust te reizen. Ik zou ook via Bangkok een
retourtje Myanmar kunnen boeken of via Kuala Lumpur een retourtje Sumatra. Zelfs
een retourtje Perth is mogelijk om daar een vriendin te bezoeken. Maar dat zien
we dan wel weer.
De reden dat ik Thailand, Laos,
Cambodja en Vietnam als belangrijkst beschouw is dat ik ze zo goed mogelijk wil
leren kennen. Ik wil de beroemdste trekpleisters zien (Angkor Wat, Ha Long Bay,
enz.), maar ook van de gebaande wegen af treden, door bijvoorbeeld eens een
homestay in noord-Laos of Thailand te doen of door een paar dagen met een Easy
Rider op pad te gaan. Zonder tijdsdruk zal ik deze landen zo goed mogelijk kunnen
beleven.
Op dit moment heb ik nog helemaal
niks geregeld. Ik heb nog geen backpack, geen tickets, en geen vaccinaties. Het
enige wat ik gedaan heb, is een credit card aangevraagd. Maar ik heb dan ook
nog tot augustus de tijd om alles te regelen. Augustus? Ja, want pas dan hoop
ik te vertrekken om het regenseizoen zo goed mogelijk te vermijden.
poetisch geformuleerd
BeantwoordenVerwijderen