Ongelukkig maar gelukkig

Ruim een week geleden ben ik aangekomen in Thailand. Een vlucht van 3 uur die voorbij vloog en een taxi naar het hostel wat goed aangeschreven stond. Achteraf gezien had ik beter wat langer kunnen rondzoeken, want dit hostel zat vol met wazige mensen. Ik besloot de volgende dag meteen een trekking van twee dagen te boeken.

Chiang Mai, de trekking

Na weinig nachtrust staat het taxibusje om 9 uur ´s ochtends voor de deur. Er zit nog niemand in en ik heb geen idee hoeveel mensen er mee zullen gaan. We rijden door de stad naar verschillende hostels om mensen op te halen, maar er blijkt maar 1 andere jongen daadwerkelijk aanwezig te zijn. Uiteindelijk worden wij overgeplaatst in een voller taxibusje. De organisatie laat te wensen over, maar na een paar uur vertrekken we daadwerkelijk richting het noorden. Tussendoor stoppen we op een markt om onze voorraden aan te vullen. Uiteindelijk komen we aan op onze eerste stop, olifantje rijden. Vooraf had ik al veel gelezen over de behandeling van olifanten in Thailand. Het is inderdaad wel een raar ding, om op een olifant te stappen moet je eerst over hem heen lopen, met schoenen en al. Je weet niet of achter de schermen nog veel meer gekke dingen gebeuren met de olifanten, maar voor mij is het niet duidelijk hoe ze nou echt behandeld worden. Ik zou het niet nog een keer doen, maar ik vind het leuk om eens gedaan te hebben.

Olifantje rijden

Uitzicht tijdens wandeling

Het tweede deel van de eerste dag van de trekking bestaat uit een wandeling naar het bergdorpje. Tijdens de wandeling leren we elkaar een stuk beter kennen, het is een leuke groep mensen. Ondertussen genieten we van de uitzichten en werken we ons in het zweet op de bergen. Het dorp waar we aankomen is niet zo basic als het dorp wat ik in Maleisie heb gezien, maar het is wel weer leuk om de locals hier te zien leven. En ze maken uitstekende maaltijden! Zo hebben we genoten van de bamboewormen die onze gids onderweg gevonden heeft. 

Bamboewormen eten.

De tweede dag lopen we voornamelijk naar beneden richting de watervallen. En naar beneden lopen vind ik nog altijd minder prettig dan naar boven lopen. Je wordt er niet moe van, maar je voelt het wel in je benen! De watervallen zijn leuk vanwege het naar beneden glijden ervanaf en we kunnen eindelijk wat afkoelen. De trekking eindigt met wat een hoogtepunt had moeten zijn, raften. Helaas waren alleen de eerste 10 meter leuk, daarna dobberden we rustig richting het eind. Het nadeel van hoog water.

Lokaal schoolpleintje

Pai en Mae Hong Son, de scootertocht

Na een paar dagen Chiang Mai en omgeving wordt het weer tijd voor iets nieuws. Over Pai hadden we goede verhalen gehoord, de laidback sfeer en de mooie omgeving. Naar mijn idee was de sfeer in Pai iets te laidback, het was namelijk erg rustig en er viel niet veel te beleven in het dorp. Dit brengt ons ertoe om met vijf man op scooters naar Mae Hong Son te rijden. We ruilen het Hello Kitty scootertje van de vorige dag in voor een iets grotere en betrouwbaardere versie en vertrekken over het bergweggetje richting de grens met Myanmar. De haarspeldbochten brengen ons naar twee verschillende uitzichtpunten waar je geweldig ver kunt kijken. Zelfs in het dal is het geweldig als we tussen de bergformaties door rijden. 

Uitzicht tijdens scootertocht

Mae Hong Son is een grotere stad dan Pai en er komen nauwelijks toeristen. De toeristen die we tegenkomen zijn op 2 handen te tellen. Er valt dan ook weinig te beleven en besluiten dat we de volgende dag weer terug naar Pai gaan. Wel doen we nog een nachtritje op de scooter, we zijn hier tenslotte voor het avontuur! Wanneer we de volgende dag terugrijden willen we onderweg een grot bezoeken. Daarom wijken we af van de main road en moeten we over steilere hellingen naar boven en naar beneden. Dit leidde ertoe dat toen ik wilde stoppen terwijl ik dwars op de helling stond, de scooter over mij heen viel in de greppel. Behalve wat bloed lijkt er niets aan de hand, maar dan zie ik mijn kleine teentje opeens naar buiten wijzen. Dat hoort niet! Met behulp van locals en legermannetjes naar het lokale ziekenhuis verplaatst, en ja hoor, mijn teentje is gebroken. Kan ik die ook weer afstrepen van mijn bucketlist! Gelukkig hoeft de boel niet geopereerd te worden en wordt het met een stukje verband opgelost. 

Arme ik....

Omdat het lopen op dit moment niet zo vlot gaat, heb ik besloten morgen naar Sukhotai te vertrekken. Dit is een stad met een heel oud gedeelte, waar het heel leuk fietsen schijnt te zijn. Daar ga ik mijn rust pakken en vervolgens door richting Bangkok. Ik heb nog ruim twee weken in Thailand, dus ik ga het lekker rustig aan doen!